Քիչ առաջ ոստիկանության զորքերը մտան Էջմիածին քաղաք։ Երկու ավտոբուս է բերվել Էջմիածին, որոնք, ըստ երևույթին, սպասում են հրահանգի։ Մայր Աթոռի բակում իրավիճակը գերլարված է։ Հավաքված քաղաքացիները թույլ չտվեցին իրավապահներին իրենց հետ տանել Շիրակի թեմի առաջնորդ Միքայել Սրբազանին։ Այստեղ են ժամանել նաև կարմիրբերետավորները։ Մայր Աթոռի մոտ հավաքված քաղաքացիները կոչ են անում բոլոր հայերին հավաքվել Մայր Աթոռի բակում և կանգնել ի պաշտպանություն Եկեղեցու։               
 

«Ողբերգություն էր, աղջիկները ռազմաճակատում զոհվում են, բայց այնպիսի՜ հումոր կար»

«Ողբերգություն էր, աղջիկները ռազմաճակատում զոհվում են, բայց այնպիսի՜ հումոր կար»
08.05.2015 | 15:00

Գաբրիել Սունդուկյանի անվան ազգային ակադեմիական թատրոնում բեմադրվել է Բորիս Վասիլևի «Իսկ արշալույսներն այստեղ խաղաղ են» հերոսական դրաման: Բեմադրիչը ՀՀ արվեստի վաստակավոր գործիչ Տիգրան Գասպարյանն է: Բեմում երիտասարդ դերասաններն են:

Հայրենական պատերազմի 70- ամյակին նվիրված ներկայացման վատ-լավ լինելը թողնում ենք հանդիսատեսի դատին:

«Իսկ արշալույսներն այստեղ խաղաղ են» ներկայացումը ժամանակին բեմադրել է Հրաչյա Ղափլանյանը` Սունդուկյանի անվան թատրոնում: Այս մասին մեզ հետ զրույցում ասաց դերասանուհի Սոֆիկ Սարգսյանը. «Գլխավոր դերում Խորեն Աբրահամյանն էր: Դա այնքա՜ն վաղուց էր: Մենք Հենրիկ Մալյանի ուսանողներն էինք, պրակտիկա էինք անցկացնում Սունդուկյանի թատրոնում, և այդ ժամանակ Հրաչյա Ղափլանյանը բեմադրում էր Բորիս Վասիլևի գործը: Ինձ հիացնում էին փորձերը, Հրաչյա Ղափլանյանը բեմադրելու շատ նուրբ նյուանսներ ուներ: Ոչ թե դալիճից էր ցուցումներ տալիս, եթե, իհարկե, մեծ տեսարան չէր, այլ մոտենում էր, քչփչում Խորեն Աբրահամյանի հետ: Դա շատ է տպավորվել: Ցավոք, ներկայացումը երկար կյանք չունեցավ (չեմ կարող ասել, թե ինչու), բայց ես հիացած էի Խորեն Աբրահամյանի խաղով: Ո՞վ կարող էր դերն այդպես խաղալ: Ողբերգություն էր, աղջիկները ռազմաճակատում զոհվում են, բայց այնպիսի՜ հումոր կար: Տեսարաններն այնքա՜ն նուրբ էին: Խորենն իր ողջ էությամբ տղամարդ էր: Անմոռանալի ներկայացում էր»:
«Իսկ արշալույսներն այստեղ խաղաղ են» վիպակը ժամանակին հանրաճանաչ է դարձրել հեղինակին` Բորիս Վասիլևին: Գիրքը հետագայում էկրանավորել է Ստանիսլավ Ռոստոցկին:
Խորհրդային տարիներին հեռուստատեսությունը ողողված էր պատերազմի մասին ֆիլմերով: Անշուշտ, կային հրաշալի ֆիլմեր: Բայց հեռուստադիտողը ուրիշ մի բան էր ուզում: Այսօր Հայրենական մեծ պատերազմի մասին ֆիլմը, ներկայացումը պետք է երիցս հաջողված լինի` կինոդիտողին կամ հանդիսատեսին գրավելու համար: Մանավանդ որ մեր օրերում պարտադրված չես նայելու այն, ինչ մատուցում են: Ընտրության հնարավորությունը, կարելի է ասել, անսահմանափակ է:


Արմինե ՍԱՐԳՍՅԱՆ

Դիտվել է՝ 1186

Հեղինակի նյութեր

Մեկնաբանություններ